Glonojad - zbrojnik

Opis
Możemy wyróżnić wiele bardzo podobnych do siebie gatunków tych znanych i popularnych glonojadów. Jest uznawany za gatunek zgodny, niepłochliwy oraz praktycznie nie interesujący się innymi rybami. Jego ciało posiada ubarwienie od jasnobrązowego i oliwkowo brązowego do prawie czarnego z żółtawobiałymi plamami. Charakterystycznymi cechami glonojadów są: otwór gębowy w formie przyssawki okolonej kolczastymi wyrostkami, dosyć ostre promienie płetw z wyjątkiem płetwy ogonowej oraz silnie spłaszczone ciało. Jest aktywy głównie wieczorem i nocą, kiedy spada ciśnienie atmosferyczne. Większość czasu spędza w strefie przydennej. Jest rybą bardzo pożyteczną, ponieważ zjada szczątki roślinne i resztki pokarmu z dna oraz zeskrobuje też porastające glony. Są typowymi rybami terytorialny, więc jeśli je stłoczymy, mogą wchodzić w konflikty z innymi gatunkami przydennymi, jak również ze sobą nawzajem. Samiec jest zwykle większy z rozgałęziającymi się wyrostkami na przedniej części głowy. Samica jest mniejsza oraz nie posiada wyrostków na głowie.

Glonojad - zbrojnik

Rodzina
Zbrojnikowate – (Loricariidae)

Pochodzenie
Tropikalne rejony Ameryki Południowej.

Długość ciała
Zazwyczaj do 12 cm. (Zdarza się, że więcej)

Odżywianie
Może jeść pokarmy w tabletach i płatkowane, pokarmy zielone oraz bezkręgowce takie jak np..: larwy ochotek. Same glony to za mało, aby zaspokoić ich apetyt. Jeżeli nie dostaną pokarmów zielonych to mogą objadać szerokolistne liście roślin.

Temperatura
22-30 C

Warunki hodowlane
Wymaga akwarium dużego z wieloma szerokolistnymi roślinami, zacieniającymi dno. W akwarium powinno się znajdować wiele kryjówek w których mogłyby się ukryć. Woda powinna być miękka lub średnio twarda o pH 6-7. Ponadto woda powinna być dobrze natleniona oraz systematycznie wymieniana.

Rozmnażanie
Do akwarium tarliskowego przenosimy odpowiednio dobraną parę lub 1 samca i 2-3 samice. Warunki panujące w zbiorniku tarliskowym powinny być zbliżone do tych panujących w zbiorniku ogólnym. Ikra jest zazwyczaj składana w grocie z kamieni lub rurce PCV w ilości 50-100 jaj. Ikrą opiekuje się samiec, który odgania samicę. Młode wylęgają się po około 4-7 dniach, a odżywiają się zawartością z woreczka żółciowego. Po kolejnych kilku dobach młode zaczynają pływać. W tym momencie odławiamy samca, a młode karmimy sparzonymi i roztartymi płatkami owsianymi, roztartą i sparzoną sałatą oraz pokarmami suchymi i roztartymi glonami.

Bojownik syjamski - Betta splendens

Opis
Bojownik syjamski - Betta splendens. Z powodu wojowniczego usposobienia samców od dawna są popularne w Syjamie, gdzie urządzano widowiskowe walki tych ryb. Ubarwienie naturalne jest brunatne z łuską mieniącą się różnymi kolorami. W akwariach wyselekcjonowane różnobarwne odmiany wielkopłetwe. Samce są zwykle jaskrawej ubarwione i mają większe płetwy. Barwy są zmienne w czasie, a zależą od oświetlenia i samopoczucia bojownika. Gdy zbyt nagle pojawi się światło, zaczynają się kryć w zakamarkach zbiornika. W 1892 roku został po raz pierwszy przywieziony do Paryża, skąd rozpowszechniono go po całej Europie. Płetwy – grzbietowa, ogonowa, odbytowa i brzuszne u samców są znacznie dłuższe niż u samic, czasem nawet weloniaste. Po osiągnięciu dojrzałości płciowej umieszcza się każdego samca osobno, w niewielkich naczyniach ustawionych jedno obok drugiego. Usiłują one wtedy wydać się sobie wzajemnie jak najokazalsze i najgroźniejsze, prężą więc stale płetwy, co przyspiesza rozrost tej ozdoby. Jednakże nie polecamy hodowania bojownika w malutkich zbiornikach, ponieważ męczą się w nich oraz takie zbiorniki wcale nie wyglądają estetycznie. Dorosłe samce walczą o swoje terytorium na śmierć i życie. Zamieszkuje głównie powierzchniową strefę w zbiorniku. Poza okresem tarła, zalotów i walki są raczej powolne i mało ruchliwe. Około drugiego roku życia bojownik staje się jeszcze mniej ruchliwy.

Bojownik syjamski - Betta splendens

Rodzina
Labiryntowate

Pochodzenie
Pochodzi z półwyspu Indochińskiego, gdzie łatwo można go spotkać prawie w każdym zbiorniku wodnym.

Długość ciała
Osiągają one do 10 cm długości.

Odżywianie
Ulubionym pokarmem bojownika są rureczniki, gotowana ikra ryb konsumpcyjnych, larwy komarów, skrobana wołowina lub mięso ryb. Nie gardzą także zooplanktonem i pokarmem granulowanym lub w postaci płatków. Polują na ślimaki i wypławki.

Temperatura
Są bardzo wrażliwe na niską lub zmienna temperaturę, powinna wynosić 25-29ºC. Zbytnie wahania temperatury powodują stres oraz osłabiają odporność na różnego rodzaju choroby.

Warunki hodowlane
Jeśli jakość wody jest ogólnie dobra, jej parametry nie są istotne, nie powinna być jednak zbyt twarda ani o skrajnym odczynie pH. Jak każda ryba labiryntowa powinien mieć dostęp do powietrza atmosferycznego którym dodatkowo oddycha. W jednym akwarium można hodować pojedynczego samca, a nawet samca i kilka samic. W zbiorniku powinny się znaleźć rośliny sięgające powierzchni wody, ale również tworzące zarośla, w których bojowniki będą mogły się ukryć. Akwarium nie musi być bardzo duże, ale na pewno nie powinno być litrowym zbiornikiem.

Rozmnażanie
Bojownik trze się parami nawet w małych zbiorniczkach, o pojemności nie przekraczającej trzech litrów. W czasie tarła nie należy zbiorniczka napowietrzać. Przy powierzchni wody należy umieścić kilka kęp roślin, stanowiących dla samicy schronienie przed zbyt agresywnym samcem. Samiec buduje na powierzchni wody gniazdo z piany. W czasie tarła zarówno samiec, jak i samica przenoszą opadające na dno jaja do gniazda z piany. Po zakończeniu tarła samiec odpędza samicę: można ją wówczas usunąć z akwarium. Po zakończonym tarle, w przypadku gdy samica nie może zjeść z pola widzenia samca, osobnik męski zachowuje w sposób skrajnie brutalny, w stosunku do swojej partnerki. Do rozwoju ikry niezbędna jest przegotowana woda wodociągowa o pH 7,0 i twardości 10ºdGH i do 2ºdCH. W wodzie o temperaturze 26-28ºC larwy wylegają się po 30 godzinach. Kiedy tylko zaczną pływać z akwarium usuwa się także samca, a poziom wody obniża się o 5 cm. Pierwszym pokarmem są larwy solowca, później siekane rureczniki. Intensywnym metabolizm bojownika syjamskiego wymaga regularnej wymiany wody. Młode rosną bardzo szybko.